Dans mijn vriend! Dans tot je erbij neervalt!
Een opera uit 1735, dansers van deze tijd, tijdloosheid in alle vitaliteit tot uitdrukking gebracht.
Hoe bijzonder is kunst in vergelijking met de banaliteit van gemak, luxe, tevredenheid.
Het leven is woest, wreed en tegelijk oneindig mooi, vertederend en hoopvol.
Doe nou maar wat wij zeggen
De belangen in de wereld zijn verdeeld. De keuzen die we lijken te hebben zijn in werkelijkheid voorbereid door machtige instituten.
Deze documentaire geeft een inkijkje in de wereld van grote, kapitaalkrachtige bedrijven die nauw samenwerken met overheden om zo verzekerd te zijn van een beheersbare maatschappij zodat we eten zoals zij dat willen, geneesmiddelen gebruiken die zij voorschrijven en ons schikken in regels en wetten die vooral hun macht ten goede komt.
Hoop voor Amerika en de wereld
Robert F. Kennedy, de zoon van de vermoorde Bobby Kennedy, heeft zich kandidaat gesteld voor het presidentschap in 2024.
In dit interview legt hij uit wat er allemaal in Amerika moet veranderen.
Al meer dan 40n jaar werkt hij als advocaat om allerlei misstanden van grote bedrijven en hun milieuvervuiling aan te pakken.
Een hoopvolle boodschap van een bezield mens.
Over vriendschap en vergankelijkheid
In dit lied van Jacques Brel wordt de vriendschap bezongen die hij voelde voor zijn vaste klusjesman, degene die bij elk optreden altijd raad wist, altijd voor hem klaar stond.
De dood van Jojo heeft hem diep getroffen, dit lied is een eerbetoon aan zijn overleden vriend.
Jeroen Willems zingt het lied met grote overgave en authenticiteit, elk woord komt waarachtig over.
De rijke en poëtische vertaling is van Ernst van Altena.
Helden zijn voor regeringen, maar mensen zijn voor mensen
Deze video wordt op YOUTUBE niet meer afgespeeld. Nadat bezwaar is gemaakt, hebben ze wel excuses aangeboden, zij het onder de voorwaarde van een leeftijdbeperking van minimaal 18 jaar.
Ondanks deze beperking is de video nog steeds niet afspeelbaar op YOUTUBE en staat ze gepland voor 6 februari jl.
Via een andere videodienst is deze film weer voor iedereen te zien.
Tijdloze muzikale inspiratie
In de jaren veertig In Havana was de Beuna Vista Social Club het muzikale trefpunt van de stad.
Vijftig jaar later haalt de Amerikaanse muzikant Ry Cooder de leden weer bij elkaar, inmiddels allemaal oude mannen, maar nog steeds vitaal en verbonden met de muziek. Het succes van hun optreden is ongekend.
Over de hele wereld worden ze gevraagd en de grootste theaters zijn tot de laatste stoel bezet. Hun muziek en hun onverschrokken levensplezier inspireert velen.
Video voltare verwijderd
De anti-oorlogsvideo ‘Laten we geen helden maken’ is door YouTube verwijderd omdat deze het beleid van YouTube heeft ‘geschonden’.
Bezwaar maken lukt niet, er volgt dan een foutmelding.
Was Neil ooit op de maan?
Er zijn veel onduidelijkheden of de maanlanding destijds inderdaad heeft plaatsgevonden.
In dit filmpje wordt de man die voor het eerst de maan zegt te hebben betreden, een simpele vraag gesteld. Toch weigert hij op de vraag in te gaan? Waarom? Wat houdt hem tegen?
Zijn geweten?
ooit is geweld een woord uit een ver verleden
De grootheid van het karakter van Ghandi komt ook naar voren in minder bekende activiteiten. Zoals in het schrijven van een brief aan Hitler, in het jaar 1939.
Zelfs Hitler noemt hij zijn vriend, beseffende dat geweldloosheid een grotere kracht is dan welke vorm van geweld ook.
Van hem is ook de prachtige uitspraak: An eye for an eye makes the whole world blind.
Onzichtbaar worden trillingen aangeraakt
Een theremin is een elektronisch muziekinstrument dat bespeeld wordt door de afstand tussen de handen en twee antennes te variëren. De speler raakt het instrument niet aan.
Dit wonderlijke instrument is in 1919 uitgevonden door Léon Theremin en is daarmee de allereerste analoge synthesizer die in staat was traploos de toonhoogte te veranderen.
De rechterhand beïnvloedt de toonhoogte en de linkerhand het volume. Doordat minimale bewegingen al hoorbaar zijn, klinkt het instrument bijzonder expressief.
Even weg naar nergens
Je even laten meenemen door de weemoedige tonen van een trompet, zorgeloos wiegend op herinneringen.
Wat ik je nog wil zeggen...
Regelmatig belt deze man met zijn overleden vrouw. Dan draait hij het nummer van haar mobieltje. Zij stierf tijdens de tsunami van 2011.
Dan vertelt hij hoe mooi de sterren in de nacht aan de hemel staan en hoe dankbaar hij is haar gekend te hebben.
Hij bouwde de telefooncel in zijn tuin een jaar voor de tsunami van 2011 ter herinnering aan een neef die aan kanker was gestorven.
Sindsdien weten velen de weg naar deze telefooncel te vinden om hun gedachten te delen met hen die niet meer op aarde zijn.
Een even eenvoudige als doeltreffende manier van rouwverwerking die in steeds meer landen wordt nagevolgd.
when will we ever learn?
Where have all the flowers gone – long time passing
Girls have picked them every one
Where have all the young girls gone
Taken husbands every one
Where have all the young men gone
Becane a soldier every one
Where have all the soldiers gone
On the graveyard every one.
Van heelal naar hart
Terugkijkend op zijn leven, zijn idealen en dromen laat Wubbo Ockels ons zijn testament na: wees zuinig op de aarde.
‘Als astronaut heb ik de aarde gezien en ik besefte hoe eenzaam ze is, hoe kwetsbaar en ziek.’
De openheid, de kracht en tegelijkertijd de uitputting en ongewapendheid van zijn situatie tonen het prachtige karakter van een man die een ieder van goede wil diep zal aanraken.
Zijn missie is in ieder geval geslaagd.
People are strange
Jim Morrison, dichter, zanger bij The Doors, behorend tot de club van 27, waartoe ook Jimmy Hendrix, Brian Jones en Janis Jopling gerekend worden.
Allemaal waren het kunstenaars met een geheel eigen geluid.
Maar als mens erg kwetsbaar door onmatigheid bij drugs en drank.
Gestorven op de leeftijd van 27 jaar, onder onduidelijke omstandigheden, mysterieus en ongrijpbaar, zoals zijn leven.
De eenheid van het allerkleinste met het allergrootste
Het leven kan op vele niveaus ervaren worden. Hoe individueler dit niveau is, hoe universeler het wordt.
Dat is het wonderlijke van de werkelijkheid. Ze verbaast per ontmoeting meer en meer.
In dit filmpje wordt het moment als versmelting met al dat is als weergegeven. Voor wie het aanvoelt.
Of zelf heeft ervaren.
Apartheid als officieel beleid
Systematische onderdrukking, vernedering en ontkenning van vele menselijke rechten vormen de kern van het beleid van de Israëlische regering jegens het Palestijnse volk. Kritiek op Israël wordt steevast antisemitisme genoemd.
Amnesty International heeft na vele jaren onderzoek vastgesteld dat Apartheid als strategie wordt ingezet om het dagelijks leven van miljoenen Palestijnen ondraaglijk te maken.
En de ‘beschaafde’ wereld kijkt weg. Ook deze reactie van wellicht Israëlische software om verspreiding zo veel mogelijk te beperken, is veelzeggend. Kijk op https://youtu.be/CoFjbnvkmQ0 om zelf te oordelen hoe ‘leeftijdgebonden’ deze video in werkelijkheid is.
Hoe de grootste beperking tot ultieme vrijheid kan leiden
The Diving Bell and the Butterfly is een ongelooflijk maar waar gebeurd verhaal over een man die door het Locked in Syndrome volledig is verlamd. De enige mogelijkheid om te communiceren is door middel van het knipperen met zijn ogen.
Dankzij de inzet en het bijna oneindige geduld van een verpleegster leert ze hem weer in contact te komen met de buitenwereld.
Een overtuigend document over medemenselijkheid en het onwrikbare vertrouwen in de ultieme vrijheid van de geest.
Een pil voor elke gril
De farmaceutische industrie gebruikt steeds verdergaande middelen om haar winsten te vergroten.
Hierbij wordt op dezelfde wijze gewerkt als de maffia: invloedrijke mensen worden omgekocht en ziektebeelden worden zo voorgesteld dat eigenlijk ieder gezond mens voor medicijngebruik in aanmerking komt.
De medicalisering van de maatschappij wordt een steeds vanzelfsprekender onderdeel van een wereld waarin de maakbaarheid van het leven centraal staat.
Wat je voelt is wie je bent
Flink volume en luisteren, zinderen, door je heen laten trillen als de stem van de oneindigheid.
Kerst 2021
Alle mensen zijn alleen.
Ze verkeren binnen hun gedachten.
Ze verblijven binnen hun gevoel.
Ze zwerven door hun dagen.
Waar de angst toeneemt, verdwijnt de ratio vanzelf
Wetenschappers vanuit de hele wereld en vanuit verschillende vakgebieden geven hun kritische blik op de bestaande aanpak van de pandemie.
Ontluisterend, beschamend, ontnuchterend, maar vooral moedig en noodzakelijk om tot een evenwichtig oodeel te kunen komen van wat ons nu elke dag beïnvloedt.
Sommige pijn werkt als medicijn
Even mijmeren in de schemering. Terugdenkend aan het bijna voorbije jaar. Wat is er gebeurd? Wat herinneren we ons nog? Wat is ons bijgebleven alsof het gisteren was?
Weemoed is een goede pijn om ook de meer verborgen delen in ons innerlijk te bezoeken, ze te laten weten dat we ze niet vergeten zijn.
Muziek bezit het magische vermogen ons naar alle uithoeken van onszelf te brengen, jaar in jaar uit.
Getekend door oorlog en geweld
Nooit genoeg kan de waanzin van oorlog en geweld onder de aandacht worden gebracht.
Dit filmpje laat beelden zien van slachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog, meer dan honderd jaar geleden.
Hardnekkig wordt volgehouden dat oorlog en geweld soms noodzakelijk zijn om groter onheil af te wenden. En altijd zijn het de soldaten die de prijs betalen.
Eerbetoon aan de liefde
Johnny Halliday zingt over degenen die nooit de liefde hebben gekend. Nooit de vriendschap hebben beleefd.
In naam van alle mensen vraagt hij vergeving voor allen die de armen van een kind niet hebben gevoeld, de glimlach van een vrouw niet hebben gezien.
Een oproep om de tederheid in het leven te vieren.
Durf te leven vanuit je eigenheid
Dit lied, ooit gezongen door Dirk Witte in 1919, meer dan honderd jaar geleden, bezingt het afgenomen leven van destijds.
En toch, wat is er veranderd?
Het leven wordt nu meer dan ooit afgenomen door de invloed van de technische mogelijkheden die bijna iedereen in beslag nemen, het gemak, de druk vanuit de maatschappij en alles wat zo nodig ‘moet’.
Over dromen, verlangen en wanhoop
The Hours is zowel een ontroerende als wrede film over het leven van drie verschillende vrouwen.
Alle drie worstelen ze met hun leven en proberen er elk op eigen wijze een antwoord op te vinden.
Het indringende spel en de onvergetelijke muziek van Philip Glass maken deze film tot een klassieker die je keer op keer opnieuw intens kunt beleven.
Voor wie zichzelf, zijn motieven en zijn zwakheden onder ogen durft te komen.
Bezetting kan nooit tot vrede leiden
Breaking the Silence is een organisatie die door voormalige Israëlische militairen is opgezet. Ze stelt zich ten doel om de bezetting van Palestijnse gebieden door Israël als onmenselijk en onproductief naar buiten te brengen.
Op basis van persoonlijke ervaringen als soldaat vertellen ze over de stelselmatige vernedering van Palestijnen, de ontkenning van hun rechten en de vernietiging van hun bezittingen.
Het nieuwe geloof: wetenschap
Rupert Sheldrake is een gedreven wetenschapper die de wetenschap beter wil maken dan deze nu is.
Hij vindt dat de wetenschap tekortschiet als het om bewustzijn gaat omdat ze alles alleen vanuit een materieel standpunt benadert.
In deze video fileert hij de dogma’s en de camouflerende werkwijzen waarop de wetenschap haar eigen onnauwkeurigheden toedekt.
het geheime leven van een puber
Een vader vertelt over zijn tienerzoon die zelfmoord pleegde. Wat had hij anders moeten doen? Hoe deed hij toen zijn kind nog leefde?
Pijnlijke vragen die hij zichzelf stelt en zijn gehoor van vaders voorhoudt.
En troost die hij put door zijn ervaringen door te kunnen geven. Maar ook een inkijk hoe we maar al te vaak vooral uiterlijk leven voor onze kinderen en weinig laten merken van wat er werkelijk in ons omgaat.
Onweerstaanbaar werkt ons verleden zich uit
Laura Dekker voer als veertienjarige in haar eentje over de wereld.
Niemand kon haar afhouden van dit plan. Jeugdbescherming, pedagogen, vele anderen ten spijt.
Zij laat zien waarom ze juist bij ouders is geboren waar het zeezeilen een belangrijke plaats innam en die ook begrepen dat zij dit moest doen. Zo kon ze, ondanks alle weerstand vanuit de maatschappij, haar verleden uitwerken.
Het laat zien dat wie echt gedreven is, door geen kracht kan worden tegengehouden.
Michael Mcintyre
De Engelse stand-uo comedian Michael Mcintyre laat in deze sketch zien hoe onzeker veel mannen zijn ten aanzien van wat een vrouw nu eigenlijk van hen wil.
Een onzekerheid die sommige vrouwen maximaal weten uit te buiten in hun voordeel, maar die tegelijk door de beperkte aandacht van de man voor het gevoelsleven hen ook is aan te rekenen.
Ongewild houden vele stellen de rollen in hun vaste patronen.
Humor wordt dan een van de laatste strohalmen om het dragelijk te houden.
jane goodall
De Engelse antropologe en biologe Jane Goodall besteedde meer dan zestig jaar van haar leven aan de chimpansee.
Haar toewijding en kennis treedt ook in dit korte fragment heel duidelijk naar voren. Een bijna dode chimpansee die ze heeft gered wordt weer in het wild losgelaten.
Terwijl de anderen actief afscheid nemen van de aap, wacht zij tot de aap haar benadert. Zo toont ze haar wijsheid en bescheidenheid.
Nina Conti
De Engelse kunstenares Nina Conti heeft een geheel eigen versie van het buikspreken gemaakt.
Zo gebruikt ze mensen uit het publiek, zet die een door haar beweegbaar masker op, en laat ze vervolgens de meest komische uitspraken doen.
In dit filmpje toont ze haar verbazende vakmanschap met een ‘hypnose’.
Pina bausch
Vitaliteit, originaliteit en creativiteit komen samen in het werk van choreografe Pina Bausch.
Werkend vanuit universele wetmatigheden zoals die in de seizoenen, de natuur en in het gedrag van man en vrouw tot uitdrukking komen, hebben altijd haar intense belangstelling gehad.
Haar dansers droegen haar op handen omdat ze al hun capaciteiten wist aan te spreken en te ontwikkelen.
a man
De schrijver van dit gedicht is Rudyard Kipling. Ook de auteur van Junglebook, het verhaal van het jongetje Mowgli dat door wilde dieren wordt grootgebracht.
In If spreekt een vader tot zijn jonge zoon en vertelt hem aan welke eigenschappen iemand moet voldoen voordat hij een man genoemd kan worden.
Het gedicht werd in 1995 tot het beste Engelse gedicht ooit uitgeroepen.
Even, heel even
Eén van de mooiste liefdesliedjes van Leonard Cohen, gezongen door Teddy Thompson. Niet alleen het samenzijn wordt bezongen maar vooral de vluchtigheid en de onmogelijkheid om deze eenheid te laten duren.
Steeds weer zijn we verlangend, op zoek naar die onvoorwaardelijke eenheid. En toch zullen we ook steeds weer moeten terugkeren naar de alleenheid van onszelf.
president van de eenvoud
José Mujica is een unieke president. Hij woont in hetzelfde eenvoudige huisje waar hij al dertig jaar heeft gewoond. Hij rijdt in een oude auto, maar is vooral heel authentiek in zijn visie.
Als voormalig bankrover stal hij niet voor zichzelf maar om de corrupte banken aan te pakken en hun geld voor betere zaken te gebruiken.
Critici vinden hem te ‘romantisch’ maar het feit blijft dat hij doet wat hij zegt, voorbijgaat aan uiterlijk vertoon en politieke spelletjes en 90% van zijn salaris aan de armen geeft.
Ede staal
Onnavolgbaar wist Ede Staal de sfeer weer te geven van zijn jeugd op het platteland in Groningen.
Zijn liedjes ademen een sfeer van een vervlogen tijd. De ruimte, de lucht, het licht, de geuren, alles is vertrouwd, is koestering, vertelt van een wereld waarin hij volkomen geborgen was.
Ongepolijst raakt hij nog steeds bij velen een diep verlangen naar eenvoud, authenticiteit en geborgenheid aan.
Scheppen als levensdoel
Voor een kunstenaar bestaat er niets mooiers dan zich zo te kunnen uiten dat het meest wezenlijke van zijn of haar gevoel tot uiting kan worden gebracht.
Dit te kunnen en te beleven is het verlangen van het scheppen zelf. Wie dit ervaart, voelt de ontstijging van elk ander aards geluk..
Jessey Norman verwoordt het heel mooi aan het einde van dit filmpje.
De schaduwzijde van prijzen en waardering
Een van de meest inspirerende wetenschappers was Richard Feynman. Zijn colleges waren heel geliefd en tot de laatste plaats bezet. Van heinde en verre kwam men om naar hem te luisteren omdat hij als geen ander ingewikkelde materie kon terugbrengen tot voorstelbare stof.
In dit filmpje legt hij uit waarom prijzen hem niets zeggen. Openhartig en gedreven legt hij de vinger op een veel voorkomende etterende zweer in de wereld van eerbetonen en andere vormen van maatschappelijke waardering.
Vrijheid als ultieme kunst
Eén van de meest oorspronkelijke kunstenaars is ongetwijfeld Anton Heyboer. Als geen ander spotte hij met de serieuze beeldende kunst waarin zo vaak de ordinaire commercie en de ‘elite’ samenkomen.
Wars van deze opstelling schiep hij vanuit de vrijheid van zijn gevoel door alle regels te tarten en zijn werk heel goedkoop aan te bieden in zijn winkel.
In dit filmpje met André van Duin blijft hij volkomen zichzelf en André weet op meesterlijke wijze mee te gaan in het onvoorspelbare gedrag van zijn gastheer.
Vergelden of veranderen
Misdadigers worden gestraft door de maatschappij. Het volk vraagt om wraak, vergelding, genoegdoening. In Amerka mag je zelfs de executie bijwonen als onderdeel van je vergeldingsbehoefte.
In Finland pakken ze het heel anders aan. Daar wordt iemand ook gestraft, maar tegelijk de kans gegeven zich te beteren, zijn fouten in te zien en actief te werken aan een andere toekomst. Een aanpak die het beste in de mens baar boven haalt.
Niemand ontkomt aan zijn verkeerde keuzen. In persoonlijke zin zullen we die allemaal weer willen goedmaken. Of we nu door de maatschappij gestraft worden of niet. Ergens voelen dat dit innerlijke herstel de enige weg is om verder te kunnen komen. De Finse methode activeert dit zelfherstellende verlangen.
volledige erkenning van wie je bent
Het mooie van dit verhaal is de gelaagdheid die er in verbogen ligt. Om wie gaat het hier eigenlijk? Om de patiënt of om de dokter? Wie van deze twee moest dit vooral meemaken?
Meestal zijn bijna-dood-ervaringen positief geladen. En ook dan speelt zich iets wonderlijks af: iedereen die het meemaakt wil daar onmiddellijk blijven. Geliefde, geziin, familie, vrienden, ze worden in een flits verruild voor de wereld daar. Waarom is dat? Het is omdat de mens daar volledig erkend wordt. Daar is geen vooroordeel, geen kritiek of onveiligheid. Daar is alleen volledige erkenning van wie je bent. Een ongekend gevoel van bevrijding voor de op aarde levende mens.
de wonderlijke kracht van de eigen weg
Sommige mensen beginnen aan veel, maar houden na verloop van tijd er weer mee op. Het is niet wat ze zochten. Onaf blijft hun verlangen. Hun leven.
Enkelen kiezen al jong voor iets en blijven ermee verbonden. Onafgebroken zijn ze met dat ene bezig, ze maken een ontwikkeling door, ze geven niet op totddat ze het gevonden hebben.
Het verschil tussen de eerste en de tweede persoon is dat de eerste verlangt indruk op anderen te willen maken. De tweede persoon komt juist steeds losser van anderen te staan, wat ze er ook van vinden, de eigen weg wordt onvermoeibaar voortgezet.
Levende kennis voel je als je het hoort
Eén van de grootste vertellers van verhalen is ongetwijfeld de schrijver en filosoof George Steiner.
Met zijn karakteristieke stem, zijn bijzondere aandacht voor details, maar vooral door het plezier dat hij beleeft om zijn kennis naar voren te brengen, neemt hij je mee met zijn denkbeelden, ervaringen en uiterst persoonlijke zienswijze op het bestaan.
het geweten dat liever niet gehoord wordt
De voormalige minister van financiën van Griekenland, Yanis Varoufakis, houdt hier een vurig pleidooi voor de non-profit organisatie Wikileaks. Een platform waarop anonieme klokkenluiders hun verhaal kunnen doen. Om daarmee de verborgen en vaak duistere zijde van regeringen, bedrijven instellingen over het voetlicht te brengen.
Waarom anoniem? Dat is de kritiek vaak op deze organisatie, maar Julian Assange en anderen zijn het levende voorbeeld wat er gebeurt als hun openbaring wel een afzender heeft.
Familiediner
Dieren hebben geen humor. Ze hebben het niet nodig.
In tegenstelling tot wij mensen. Humor is essentieel voor ons. Het draagt ons door moeilijke tijden, het relativeert onze conclusies.
Maar vooral kunnen we weer even het kind zijn, onbekommerd ons laten gaan in vrolijke gekkigheid.
De snelheid van ons bestaan
We leven. We hebben plannen. We hebben meningen. We trekken onze conclusies.
Snel gaat het. We hebben moeite het bij te houden. We proberen ook sneller te leven. Meer te doen. Erbij te zijn. Ons in te spannen alert te zijn.
En toch. Veel ontgaat ons. Het is al weer weg voordat we het in de gaten hadden. Voordat we er ons bewust van waren. De volgende keer dan. Misschien zijn we dan op tijd.
Levenskennis vanuit alle hoeken van de wereld
Bij elke moeilijkheid die we in het leven te verwerken krijgen, zullen we ons kunnen richten op de ervaringen en inzichten die eerder en elders zijn opgedaan.
Niet dat daardoor de moeilijkheden zullen verdwijnen, maar ze komen soms wel in een ander perspectief te staan.
Angst kan worden gekalmeerd, boosheid getemperd, teleurstelling wat minder bitter gevoeld.
Niets gaat sneller voorbij dan een half leven
Een half leven is zo geleefd. Het gaat vanzelf. Je bent druk, je hebt zo veel plannen, je denkt dat het allemaal zal lukken.
Tot anders blijkt. Tot de tijd sneller ging dan je ooit kon vermoeden.
Een vol leven hebben is niet gelijk aan een volle agenda hebben. Volheid speelt zich af waar je in echtheid bent. Niet bijzonder misschien, maar wel eerlijk tegenover jezelf. Niet indrukwekkend voor anderen, maar wel onvervangbaar voor jouw werkelijkheid.
De magie van muziek
De kracht van muziek komt goed tot uiting doordat ze zelfs diep dementerende mensen weer tot leven kan wekken.
Muziek spreekt de taal van de eindeloze tijd en reist van herinnering naar herinnering, springend als een kind dat zich door geen grens laat tegenhouden.
Levend als het voorjaar dat elke ingeslapenheid weer tot bloei aanzet.
a trouble's a ton, or a trouble's an ounce
We sterven zoals we leven. En leven is hier dan vooral: de wijze hoe je met je moeilijkheden omgaat.
Misschien is het wel zo: hoe lichtvoetiger we met het zware in het leven omgaan, niet ontkennend of wegwuivend, maar echt dragend in lichtheid, hoe meer we de angst voor de dood verliezen.
We zijn immers al vele keren aan onze weerstand gestorven? En hebben daardoor ook al vele keren afscheid van ons zelfmedelijden genomen?
Waar bezieling gloeit, verdwijnt de angst
In deze toespraak voelde ds. King scherp aan dat zijn leven op het spel stond. Desondanks voerde hij zijn opdracht tot het laatst toe uit, gedragen door zijn geloof en gesteund door de hoop en inspiratie die hij op anderen wist over te brengen.
De volgende dag werd hij vermoord.
Is hij te vroeg gestorven? Of was dit precies wat er moest gebeuren om zijn leven en werk des te indringender te kunnen laten voortleven?
soldaten bestaan niet, er zijn alleen mensen
Al maanden liggen ze tegenover elkaar: de Fransen en Engelsen en de Duitsers. Het is koud in de loopgraven, het is kerstavond 1914. Dan gebeurt er iets dat deze geharde mannen spontaan verandert.
Een paar dagen zonder vijand en met lichtheid, vrolijkheid en broederschap volgt. Dan krijgt de legerleiding het in de gaten en moeten ze terug in hun soldatenbestaan. Even waren ze als gewone mensen.
Op ware gebeurtenissen gebaseerd.
Volwassen wil in kindervorm
In deze test wordt duidelijk hoe strategisch hele jonge kinderen al kunnen denken. De een houdt zich aan de afspraak, de ander sjoemelt een beetje en de derde trekt zich er niets van aan.
Duidelijk is wel dat deze berekenende reacties voortkomen uit een volwassen wil. In hun expressie schijnt al de volwassene door die ze later zullen worden.
Kleine kinderen bestaan alleen als vorm, de inhoud is echter al heel oud.
Het leven, de liefde en de dood
Dit lied bezingt een ode aan het leven. Bedankt voor het leven, dat me zoveel heeft gegeven.
Het is geschreven door Violeta Parra, een Chileense zangeres die grote invloed had in de roerige jaren zestig en zeventig in Chili.
Toen ze vijftig was, pleegde ze zelfmoord. Haar grote liefde had haar verlaten. Het was een wond die te diep voor haar was.
Iedereen groeit bij een beetje aandacht
Johnny Cash gaf regelmatig optredens in gevangenissen. Het lot van de gevangen trok hij zich sterk aan.
De opname in San Quentin is legendarisch doordat deze gevangenis in vele opzichten (oud, kleine cellen, streng regime) berucht was.
Hier brengt hij een eerbetoon aan de gevangenen door hun deprimerende omstandigheden te bezingen. En ze door deze erkenning als mens en vriend te inspireren.
Verborgen voor elkaar, gevangen in onszelf
Eén van de wonderlijkste artiesten is ongetwijfeld Marcel Marceau. Zonder woorden vertelt hij het verhaal van de mens die zich via allerlei maskers aan de ander presenteert.
Maar ook geeft hij prachtig commentaar op ons gedrag door te laten zien wat er gebeurt als een bepaald masker te vast gaat zitten.
Kracht, tederheid, humor en een fabelachtige techniek komen samen in deze onovertroffen mimespeler.
oude tijden in een jong kind
In dit filmpje is goed te zien hoe een jong kind al diepe herinneringen in zich draagt. De uitvoering zelf is vol gebreken, maar de melodie raakt hem diep, verbindt hem met andere tijden waarin deze sonate hem met een geliefde verbond. Heeft hij toen iemand verloren? Huilt hij daarom? Het is zijn geheim, zijn diepte, zijn verleden.
Het maakt ook duidelijk dat we als ouders onze plaats moeten beseffen: we zijn passanten van elkaars herinneringen. De ouder in dit filmpje probeert hem te troosten, maar dit is juist niet goed. Laat het kind in zijn herinnering. Daarmee verwerkt het op de meest onbesmette manier. Hier is verdriet te zien, maar ook schoonheid, diepte, oude tijden om te respecteren.